|
تولد مدرسه ای جدید در ایران |
 |
|
گروه اجتماعی- ایران در حالی خود را وارد رقابت با غول های فن آوری نانو کرده است که ندادن امکانات کافی و تسهیلات به مخترعان و پژوهشگران سال هاست به دغدغه ای کهنه تبدیل شده ولی در این میان وزارت آموزش و پرورش در یک اقدام انقلابی تصمیم به راه اندازی هنرستان های نانو کرده است که امید می رود به زودی جوانان ایرانی رتبه 29 جدول تعداد اختراعات منتشر شده در فناوری نانو را شکسته و رکورد دار فن آوری نانو شوند. |
|
|
می گویند آب روی این پارچه پایین نمی رود، شیشه هایی که بخار نمی کنند، اسپره ای که بوی بد را از سطل آشغال دور می کند و صدها خبر جالب که هر خواننده ای را به خود جلب می کند. اینها معجزه نیستند بلکه اتم هایی هستند که زیبا و شمرده شمرده و مرتب کنار هم چیده شده تا محصول را به نام محصول نانویی تعریف کنند.بگذارید قصه نانو را این گونه آغاز کنیم. در حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، دموکریتوس فیلسوف یونانی، برای اولین بار واژه اتم را که در زبان یونانی به معنی تقسیم نشدنی است، برای توصیف ذرات سازنده مواد به کار برد. از این رو شاید بتوان او را پدر فناوری و علوم نانو دانست. ولی امروز این فن آوری قیامتی در علم برپا کرده است. فناوری نانو یا نانوتکنولوژی رشته‌ای از دانش کاربردی و فناوری است که جستارهای گسترده‌ای را پوشش می‌دهد. موضوع اصلی آن مهار ماده یا دستگاه‌هایی در ابعاد کمتر از یک میکرومتر، معمولاً حدود ۱ تا ۱۰۰ نانومتر است. در واقع نانو تکنولوژی فهم و به کارگیری خواص جدیدی از مواد و سیستم هایی در این ابعاد است که اثرات فیزیکی جدیدی عمدتاً متاثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک از خود نشان می‌دهند. شاید بتوان گفت که نانوفناوری یک دانش به شدت میان‌رشته‌ای است و به رشته‌هایی چون پزشکی، داروسازی و طراحی دارو، دامپزشکی، زیست شناسی، فیزیک کاربردی، مهندسی مواد، ابزارهای نیمه رسانا، شیمی ابرمولکول و حتی مهندسی مکانیک، مهندسی برق و مهندسی شیمی نیز مربوط می‌شود. |
|